Man en relatie

Relaties houden je een genadeloze spiegel voor. Bevalt het je wat je daarin ziet? Hoe houd je het leuk samen? Hoe maak je ruzie op een gezonde manier? Hoe verdiep je jullie verbinding terwijl je tegelijkertijd je autonomie versterkt? Hoe ga je om met vreemdgaan?
Als er één deel van het leven is waarin je jezelf kunt tegenkomen, is het in je relatie. Je partner houdt je een genadeloze spiegel voor en jij haar of hem. Bevalt het je wat je daarin ziet? In goede tijden laat je je relatie groeien, in slechte tijden kan die je tot wanhoop drijven. Twijfel je of je door moet gaan? Of zoek je een manier om je relatie naar een ander niveau te tillen?
Hoe houd je het leuk samen?
De eerste anderhalf jaar van een relatie gaan meestal redelijk vanzelf. Alles aan je partner is nieuw, leuk en spannend. De strijkbout van de Liefde strijkt de meeste plooien nog gemakkelijk glad. Met de gewenning komt vanzelfsprekendheid en sleur kruipt naar binnen. Kinderen en andere verantwoordelijkheden doen een steeds grotere aanslag op tijd, nacht- en gemoedsrust. Misschien slaan tegenslagen nog een deuk in je emotionele weerbaarheid. Je relatie verandert onherroepelijk. Seks is niet meer zo spannend. De rek kan eruit raken. Hoe zorg je dat je, in die storm van veranderingen, jezelf en je relatie steeds opnieuw blijft uitvinden. Hoe blijf je het in elke fase leuk houden met elkaar?
Effectief ruzie maken
Ruzie is onvermijdelijk en soms ook best gezond. Effectief ruziemaken is een hele kunst. Sommige stellen vechten elkaar de tent uit en komen uitgeput in de touwen terecht. Bij andere stellen zoekt de één de confrontatie en de ander graaft zich in, met een patstelling tot gevolg. En weer andere stellen, waaronder in het verleden mijn vrouw en ik, gaan misschien een gezonde ruzie wat al te angstvallig uit de weg. Hoe leer je om zó de confrontatie aan te gaan dat die op het juiste moment over het juiste onderwerp gaat en dat je dat op de juiste manier samen doet?
Vrijheid én verbinding
In een relatie verbind je jezelf, emotioneel en praktisch, aan je partner. Dat levert, als het goed is, voor jullie allebei heel veel op; liefde, warmte, veiligheid, passie, seks, inspiratie, plezier, groei en zingeving. Toch is het een illusie dat je partner altijd álles voor je kan (of wil) betekenen. Voldoende ruimte om jezelf buiten de relatie te voeden is belangrijk en komt ook de relatie weer ten goede. Het kan zijn dat je relatie zó symbiotisch wordt dat verstikking dreigt. Dan verlies je jezelf erin en word je zo afhankelijk dat je bij, onvermijdelijke, tegenslagen moeite hebt om op eigen emotionele benen te staan. In mijn visie is de ideale relatie een diepe verbinding tussen autonome partners, die elkaar de vrijheid gunnen om zich ook buiten de relatie te ontplooien. Hoe je dat doet en hoe ver je daar in gaat is voor elk stel anders. Mijn vrouw en ik leven bijvoorbeeld polyamoureus. Voor ons werkt dat heel goed, maar dat zal lang niet voor iedereen gelden. Hoe verbinden jij en je partner je zo diep mogelijk met elkaar terwijl je tegelijkertijd je eigen autonomie versterkt?
Vreemdgaan en elkaar weer vertrouwen
Naar schatting gaat één op de drie partners weleens vreemd. Dus de kans is groot dat ook jij daarmee in je relatie te maken krijgt. Misschien dat je zelf bent vreemdgegaan, misschien je partner, misschien allebei. Nog los van de seks speelt bij vreemdgaan het geschonden vertrouwen. Hoe herstel je dat vertrouwen? Welk signaal geeft het vreemdgaan jou en je partner over je relatie en jezelf? Welke les valt eruit te leren? Hoe kun je dit zien als het begin van een nieuwe fase van je relatie?